Sint-Walburgakerk (Veurne)

Sint-Walburgakerk
	Sint-Walburgakerk
Plaats	Veurne
Gewijd aan	Sint-Walburga
Coördinaten	51° 4′ NB, 2° 40′ OL
Architectuur
Toren	nooit voltooide westertoren, nu losstaande ruïnes
	Officiële website;
Portaal	Christendom

De Sint-Walburgakerk is een gotisch kerkgebouw in de Belgische stad Veurne.

Geschiedenis

De kerk is ontstaan uit een grafelijke burgkapel, gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. Wellicht in de 10e eeuw kreeg de kerk de relikwieën van Sint-Walburga, waardoor de naam omstreeks 1100 werd gewijzigd in Sint-Walburgakerk. Vermoedelijk via Diederik van de Elzas verwierf de kerk een reliek van het H. Kruis, wat de aanzet was tot de oprichting van een broederschap, die tot in de 20e eeuw actief was, en het houden van processies. Aan de kerk was een kapittel verbonden met dertig kanunniken. In de 13e of 14e eeuw is de romaanse kerk verwoest door brand en weer opgebouwd in vroeggotische stijl. Een aanzet werd gegeven tot de bouw van de westertoren, maar deze is nooit voltooid. Hij werd een tijd gebruikt als opslagplaats voor buskruit en later omgebouwd tot regenwateropslag (citerne). De kerk werd in het begin van de 20e eeuw voltooid met zijbeuken en een kort schip, naar plannen van architect Auguste Van Assche uit Gent. 's-Zomers worden op het orgel concerten gegeven.

Beschrijving

Exterieur

De kerk heeft een kort schip en een in vergelijking lang koor van vijf traveeën (bedoeld voor de 30 kanunniken) met een vijfzijdige koorsluiting. Op de kruising staat een hoge, ranke dakruiter.

De kerk vanaf de Markt
Westgevel
Westportaal
Onvoltooide toren

Interieur

In het gotische interieur valt de kooromgang op.

Zicht op het koor
Rechter kooromgang
Zicht naar het doksaal
Detail oksaal en Orgel

Kunstschatten

In de kerk hangt onder andere het schilderij Christus wast met zijn bloed de zielen uit het vagevuur vrij van Vigor Boucquet (Vlaamse Meesters in Situ) ^[1].